Inzicht
Het laatste schemerige licht
Gevangen in stof en spinnenweb.
Mijn zicht verduisterd.
Plots verschuiven de wolken.
Door het kleine zolderraam
Werpt een priemende zonnestraal
Zich pal voor mijn voeten.
Trillend blijft hij liggen.
Middenin dit vierkantje licht
Ontdek ik een ingewikkeld iets.
Voorzichtig vinden mijn vingers
Het einde van de wikkeling.
En daarmee het begin.
Zo brengt elke ontwikkeling
Dat dat wat verborgen was
Onherroepelijk in het licht.
Er verschuift iets in mijn blik.
Een nieuw inzicht ontstaat.
De wereld blijft hetzelfde,
Mijn zicht voorgoed veranderd.
(Marjolein Nepveu; 25 spetember 2013)