Mijn Antwoord
Hete tranen wellen op
als ik kijk en zie
hoe de wereld brandt.
Mijn grondvest schudt.
Wanhopig zoek ik plek
om te blijven staan.
Machteloos voel ik angst
die zich wurgend vastzet.
Mijn hart wil zich sluiten.
Vluchten ga ik! Weg!
Lopen! Rennen! Rijden!
Heel erg hard en heel erg ver!
De weg blijkt bochtig.
Rond en rond, naar benee.
Donker, stil, alleen...
In dit eenzame donker
groeit er een besef
van dat wat ik al wist:
door mijn hart te openen
voor alles wat er is
vervaagt de afsluiting.
Opnieuw huil ik.
Elke traan maakt grenzen open
naar meer machteloos verdriet.
Ik huil, huil mij een weg
door dit wanhopige donker.
Ik schreeuw mijn angst naar buiten.
Dan draait de weg opnieuw.
Het ochtendgloren kleurt
zachte, warme strepen geel.
Mijn hoofd merkwaardig leeg.
Mijn hart zacht en open.
Kwetsbaar
Zo kom ik langzaam overeind.
Voorzichtig zet ik een wankele stap.
Gesteund en gedragen voel ik mij
door het leven en de liefde.
Hier vind ik mijn waarheid
het enige antwoord dat ik vinden kan:
Mijn open hart vol liefde
voor alles en iedereen
is alles wat ik heb.
Dat wil ik graag met de wereld delen.
( Marjolein Nepveu, 26 november 2015 )
( Geschreven nav de aanslagen in Parijs, 13-11-2015 )